www.3tp.fora.pl

zzima

BONY PIENIĘŻNE - krótkoterminowe papiery wartościowe na okaziciela (b. podobne do bonów skarbowych)

emitent - NBP
odbiorca - banki krajowe i oddziały banków zagranicznych działające w Polsce, posiadające rachunki bieżące w Departamencie Rachunków Banków NBP i będące na podstawie umowy z NBP dealerami rynku pieniężnego; Bankowy Fundusz Gwarancyjny.
by mieć możliwość zakupu bonów pieniężnych, muszą posiadać konto depozytowe tychże bonów, prowadzone przez NBP.
cel emisji -
1) regulowanie płynności sektora bankowego,
2) kształtowanie stóp procentowych na rynku pieniądza
terminy wykupu - od l do 7, 14, 28, 91, 182, 273 i 364 dni
rynek - pierwotny, międzybankowy. Na tym rynku bony mogą kupować tylko banki, które uzyskały status dealera rynku pieniężnego NBP. Inne banki mogą nabywać bony na rynku wtórnym.

cechy -
1) zawsze z dyskontem (sprzedawane zawsze po cenie niższej niż cena nominalna)
2) bardzo płynny instrument i dochodowy rynku międzybankowego - są zbywalne i mogą być wykupione w każdej chwili przez NBP
3) ograniczenia w dostępie do rynku bonów szczególnie dla podmiotów niebankowych
4) bony oferowane są przez NBP na przetargach (cotygodniowych (?))
5) pojawiły się w połowie lat 90tych
6) zakup polega na wcześniejszym ofertowaniu przez nabywców - ile i po jakiej cenie chce nabyć bony
7) NBP wybiera sobie oferentów, bez podawania powodów
Cool

Za bony nabywca obowiązany jest zapłacić w dniu transakcji
9) instrument ten daje możliwość skutecznego sterowania rynkiem międzybankowym (krótkie terminy wykupów dają możliwość b. szybkiego wpływania na rynek)
10) Każdy bank musi posiadać konto w Rejestrze Bonów Pieniężnych NBP, żeby móc nabywać bony
11) nominał 10 000 PLN

gtp

Certyfikaty depozytowe

Certyfikat depozytowy (certificate of deposit) - jest zbywalnym instrumentem finansowym rynku pieniężnego. Papier ten stwierdza zdeponowanie sumy pieniężnej według stopy procentowej na ustalony okres.
Wystawcą jest bank komercyjny, który poprzez ich emisję ma możliwość zgromadzenia funduszy potrzebnych do finansowania bieżącej działalności, a zwłaszcza kontynuacji akcji kredytowej.
Emitując certyfikaty bank (emitent) stwierdza, że inwestor (deponent) złożył w nim określoną sumę pieniężną na z góry zadeklarowany czas i procent oraz że owa kwota (depozyt) zostanie zwrócona wraz z odsetkami w dniu jego zapadalności.
Certyfikat depozytowy można więc traktować jako oprocentowany, zbywalny na rynku wtórnym depozyt terminowy, złożony w banku komercyjnym, o ustalonym terminie zapadłości.
Cechy certyfikatu depozytowego:
• może być papierem wartościowym na okaziciela lub posiadać charakter imienny,
• zawiera:
o oznaczenie emitenta – banku, który przyjął depozyt i zaświadcza, że go spłaci wraz z odsetkami,
o nominalną wartość, czyli kwotę kapitału, jaka zdeponowana została u emitenta,
o nominalną stopę procentową, tzw. kupon,
o okres trwania, tzn. datę rozpoczęcia i zapadalności, wykupu certyfikatu,
o numer papieru i datę emisji,
o podpisy osób upoważnionych do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banku,
• zwykle występuje w formie zdematerializowanej (zapis elektroniczny).

Nabywcami mogą być osoby prawne, fizyczne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, zarówno krajowe, jak i zagraniczne. Emisje kierowane do osób fizycznych cechują się mniejszymi nominałami (najczęściej 1 – 5 tys. zł), niż w przypadku nabywców instytucjonalnych (50 tys. – 100 tys. zł). Mogą mieć charakter emisji kierowanej do oznaczonej grupy klientów lub emisji publicznej. W celu nabycia certyfikatu inwestor składa wniosek w oddziale banku–emitenta, określając:
• nazwę firmy lub nazwisko i adres oraz numer rachunku papierów wartościowych o ile inwestor takie posiada,
• serie certyfikatu (np. A czy B),
• liczbę certyfikatów,
• termin wykupu certyfikatów,
• datę realizacji oferty,
• podpis inwestora.
Ze względu na sposób oprocentowania wyróżnia się trzy podstawowe rodzaje certyfikatów depozytowych:
• o stałym oprocentowaniu (kupon)
• o zmiennym oprocentowaniu (stopa referencyjna + marża); stopą referencyjną może być np. WIBID, LIBID, rentowność bonów skarbowych
• dyskontowe, sprzedawane po cenie niższej od nominalnej.

Certyfikaty mogą być emitowane zarówno w walucie krajowej jak i obcej (tu rentowność zależy również od kształtowania się kursu walutowego)

Certyfikaty depozytowe :
• krótkoterminowe (1 miesiąc – 1 rok) występują również CD o terminach 7 czy 10 dni
• długoterminowe 1 – 5 lat

Zalety certyfikatów depozytowych:
Dla banków
• Pozyskanie środków bez obawy wcześniejszego ich wycofania przez inwestora
• Poszerza źródła pozyskiwania kapitału
• Możliwość obniżenia kosztów pozyskania środków poprzez emisję certyfikatów

Dla inwestorów:
• Bezpieczeństwo
• Anonimowość (przy certyfikatach na okaziciela)
• Zbywalność
• Możliwość spekulacji

Zasadniczą wadą certyfikatów depozytowych jest to, iż z punktu widzenia inwestorów nie różnią się zbytnio od lokat bankowych, nie są bardziej atrakcyjne pod względem oferowanego oprocentowania, cechują się wyższym poziomem ryzyka i gorszą płynnością w porównaniu z np. bonami skarbowymi.